บทที่ 5 เมตตาที่หมายถึงรักและเมตตา (2)

ทุกคนรวมตัวกันที่ห้องรับแขก อาเฮ่อเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังตั้งแต่ต้น “พวกเราย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ประมาณสองเดือนแล้ว ความจริงตั้งแต่ย้ายเข้ามาก็รู้สึกหนาวแปลกๆ เล็กน้อย แต่เพราะที่นี่อยู่ติดภูเขา รู้สึกว่าอากาศเย็นสบายดี ทว่ามันเริ่มขึ้นเมื่ออาทิตย์ก่อน พวกเราทั้งห้าคนในครอบครัวมักฝันร้ายทุกคืน”
“ความฝันนี้ไม่มีกฎเกณฑ์อะไร ล้วนเป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแต่สมจริงเป็นพิเศษ จะตื่นก็ตื่นไม่ได้ พอฉันตื่นเช้ามาก็จะรู้สึกอึดอัดมาก เนื้อตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ เราไปแจ้งตัวแทนโครงการแล้ว แถมไปตรวจเช็กร่างกายมาแล้วด้วยเหมือนกัน แถมยังตรวจสอบสภาพแวดล้อมโดยรอบแล้ว แต่เหมือนว่าไม่มีปัญหาอะไรเลย”
“พ่อแม่ฉันอายุเยอะแล้ว ช่วงนี้ฉันจึงย้ายพวกเขาไปนอนที่โรงแรมแทนก่อน ลูกชายอยู่ที่โรงเรียน วันหยุดก็ยังไม่ต้องกลับมาอยู่บ้าน เฮ้อ เดิมทีฉันตั้งใจว่าจะย้ายบ้านใหม่แล้ว แต่ได้ยินว่าอาจมีทางแก้ไข ด้วยเหตุนี้จึงเชิญทุกคนมา…ดูว่าอีกมุมมองหนึ่งในบ้านเรามีปัญหาอะไรกันแน่?”
โดยปกติประธานหวังเชื่อเรื่องฮวงจุ้ยอยู่แล้ว เอ่ยขึ้นทันที “นักพรตซือ ฮวงจุ้ยมีปัญหารึเปล่าครับ ดูสิว่าหลังบ้านติดภูเขา ภูเขามีพลังอินนะ”
จิตใต้สำนึกของเซี่ยหลิงหยาบอกว่าไม่น่าใช่ แต่เขามีความรู้ด้านนี้ไม่มากจึงไม่กล้าปริปากพูดด้วยความมั่นใจนัก
เวลานี้ซือฉางเสวียนก็เอ่ยปากพูดเหมือนที่เซี่ยหลิงหยาคิดในใจ “ไม่ใช่”
ทุกคนรวมทั้งเซี่ยหลิงหยาต่างมองเขา เขากลับไม่คิดจะอธิบายต่อ
ประธานหวังถามด้วยใบหน้าเหยเก “นักพรตซือ อธิบายได้ไหมว่าเพราะอะไร”
ซือฉางเสวียนขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็คล้ายสร้างแรงกระตุ้นให้ทุกคนทบทวนตัวเองว่าทำไมถึงได้มีความรู้อ่อนด้อยขนาดนี้
เขาอธิบายว่า “ที่นี่แม้ติดกับภูเขาอิน แต่พลังชี่[1]ของภูเขาสอดคล้องกัน สามยอดเขารวมกันเหมือนดอกบัว แต่ตรงข้ามมีสระน้ำทรงสี่เหลี่ยม สายน้ำไหลลาดเอียงออกไปข้างนอก บานหน้าต่างมีขนาดเท่าๆ กัน แม้ทำให้การเงินในบ้านกระจัดกระจายได้ง่าย แต่ไม่ถึงกับ…”
“อะไรนะ?? การเงินอะไรนะ???” คุณอาเฮ่อขัดจังหวะขึ้นทันที
ซือฉางเสวียนมองเขาแวบหนึ่ง “การเงินกระจัดกระจาย แต่ครอบครัวคุณเฮ่อฝันร้ายติดต่อกัน น่าจะเป็น…”
คุณอาเฮ่อไม่ปล่อยให้ประเด็นสำคัญหลุดไป “อยู่ที่นี่แล้วการเงินกระจัดกระจายหมายความว่าไง???”
ซือฉางเสวียนถูกขัดจังหวะถึงสองครั้ง เงียบไปครู่หนึ่งแล้วตอบ “แก้การไหลเวียนของพลังงาน ถมสระน้ำก็พอแล้ว”
“อ้อ โอเค!” คุณอาเฮ่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ประธานหวังมองท่าทางกระต่ายตื่นตูมของเขา หัวเราะเอิ๊กอ๊ากขึ้นมา “เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ นายปรับแก้ตามที่นักพรตซือแนะนำก็พอแล้ว”
คุณอาเฮ่อยิ้มแห้ง ดื่มน้ำชาเพื่อสงบสติอารมณ์
ซือฉางเสวียนยังคงพูดด้วยน้ำเสียงสุขุมราวกับว่าเรื่องนี้ไม่นับเป็นปัญหา “ที่ฝันร้ายอาจเป็นเพราะในบ้านของคุณมีเฟยซือ”
คุณอาเฮ่อพ่นน้ำชาออกมาทันที “ศพ ศพลอย[2]หรือ?!”
อาสะใภ้เฮ่อผ่านเหตุการณ์ของเซี่ยหลิงหยาเมื่อครู่มาแล้วแต่ก็ยังไม่อยากยอมรับอยู่ดี เวลานี้พูดทั้งหน้าซีด “ฟังดูน่ากลัวเกินไปแล้ว หรือจะบอกว่า…ใต้บ้านของเราเคยมีศพฝังอยู่? ที่เราฝันร้ายทุกคืนเป็นเพราะว่ามีศพลอยเข้ามาในบ้าน?”
พลังจินตนาการมากล้นจริงๆ
เซี่ยหลิงหยาอดไม่ได้ที่จะมองอาสะใภ้เฮ่อแวบหนึ่ง อธิบายว่า “ศพลอยเป็นหนึ่งในชื่อภูติผีปีศาจตามความเชื่อท้องถิ่น มีทั้งหมดเจ็ดประเภท เฟยซือ ถู่กง[3] เจี้ยวเม่ย [4] เป่ยจวิน[5] ไม่ใช่ศพที่ลอยได้ คุณจินตนาการได้น่าสยดสยองไปแล้ว”
ช่วงนี้นอกจากเขาจะอ่านบันทึกแล้วยังอ่านตำราในอารามบ้างจำนวนหนึ่ง บังเอิญบันทึกเรื่องเหล่านี้ไว้พอดี เฟยซือร้าย หมายถึงสภาพเหตุการณ์ที่มีสัมภเวสีเข้ามาก่อความวุ่นวายในบ้าน
อาเฮ่อพูดทั้งหน้าซีด “อาจารย์เซี่ยจะบอกว่าสัมภเวสีนั่นไม่น่ากลัวหรือ”
เซี่ยหลิงหยา “…:
จะตอบยังไงดีล่ะ เทียบกับวิญญาณอาฆาตเที่ยวก่อกรรมแล้วก็ธรรมดาไปเลยมั้ง
คุณอาเฮ่อลูบหน้า “นักพรตซือ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ายิ่งทำความเข้าใจก็ยิ่งน่ากลัว เดิมทีแค่ฝันร้ายยังพอทำเนา แต่นี่ทั้งการเงินกระจัดกระจาย ไหนจะสัมภเวสีก่อความวุ่นวาย น่ากลัวเกินไปแล้ว ถ้าฉันย้ายบ้านไปเลยดีมั้ย ฉันรู้สึกว่ามีเงามืดจ้องมองอยู่ตลอดเวลาเลย!”
“เรื่องบ้านถ้าคนทั่วไปไม่คิดทำพิธีแก้ การย้ายบ้านก็แก้ไขปัญหาได้”
ซือฉางเสวียนมองอาเฮ่อแวบหนึ่ง “แต่ครึ่งเดือนก่อน คุณได้ลาภลอยเล็กๆ น้อยๆ มาใช่มั้ย”
คุณอาเฮ่อเสียงหลงทันที “เธอรู้ได้ยังไง?”
เฮ่อจุนเองก็งงด้วยเหมือนกัน ขนาดเขายังไม่ทราบเรื่องนี้เลย
“เอ๋ จริงด้วย เมื่อกี้ผมกำลังคิดอยู่เลยว่า บ้านพักอาศัยโดยไปมักมีสิบสองเทพหลักเช่นมังกรฟ้ากับพยัคฆ์ขาวอยู่ในบ้าน มังกรกับเสือดุร้ายมาก ถ้าหากไม่เกิดอะไรขึ้นจะไม่มีทางสลับแขกเป็นเจ้าบ้าน[6]โดยเด็ดขาด หรือปล่อยให้สัมภเวสีเข้ามาก่อกรรมทำชั่วได้” เซี่ยหลิงหยาเอ่ยขึ้น
คล้ายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านเพื่อนร่วมชั้นเมื่อตอนเขาอยู่มัธยมปลาย เป็นเพราะฮวงจุ้ยของบ้านไม่ดี พอสั่งสมนานวันเข้าก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ สัมภเวสีก็ดุร้ายขึ้น ในเวลาอันสั้นทำให้ฝันร้ายแบบที่อาเฮ่อเจอได้ หากปล่อยเอาไว้นานโดยไม่แก้ไขก็จะยิ่งทวีความร้ายแรงขึ้น
ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นย่อมมีสาเหตุ จากที่ซือฉางเสวียนบอก ลาภลอยที่อาของเฮ่อจุนได้มาเมื่อครึ่งเดือนก่อนคงเป็นสาเหตุของเรื่องนี้
เรื่องนี้แม้แต่อาสะใภ้เฮ่อยังไม่ทราบ เธอมองสามีด้วยความแปลกใจ “ลาภลอยอะไรคะ”
คุณอาเฮ่อตอบด้วยความขลาดอายอยู่บ้าง “เมื่อเดือนก่อนฉันกับลูกค้าหรือก็คือประธานฟางจากบริษัทถงซิ่งออกไปกินข้าวด้วยกัน ขากลับประธานฟางเก็บกระเป๋าสตางค์ใบหนึ่งได้ที่ริมถนน ข้างในมีเงินอยู่ประมาณแสนกว่าหยวน ตอนนั้นเขาแบ่งมาให้ฉันสองหมื่นหยวน ฉันก็เลยเอาไปใช้โดยไม่คิดอะไรมาก นี่…เก็บเงินได้แต่ไม่คืนร้ายแรงขนาดนี้เลยหรือ วันนั้นฉันดื่มหนักมาก แต่ถ้าเป็นฉันที่เก็บเงินได้เองจะต้องนำไปมอบให้สถานีตำรวจแน่นอน จริงๆ นะ ตั้งแสนกว่าหยวน ไม่คุ้มกันหรอก!”
ซือฉางเสวียนเงียบไปพักหนึ่ง ย่นหัวคิ้วกล่าว “นี่ไม่ใช่ลาภลอย แต่เป็นเงินซื้อชีวิต”
คุณอาเฮ่อนิ่งไป “หมายความว่าไง”
“เดี๋ยวก่อนนะ ประธานฟางจากบริษัทถงซิ่งหรือ” ประธานหวังที่นั่งอยู่ด้านข้างพลันแสดงสีหน้าประหลาด “ฟางเจิ้นซิงคนขี้เหนียวนั่นน่ะหรือ สองวันก่อนฉันได้ยินมาว่าธุรกิจของเขาเปลี่ยนไปอยู่ในมือคนอื่นแล้ว เพราะว่าตัวเขาป่วยน่ะ”
ทันทีที่เอ่ยประโยคนี้ออกมา ทั้งห้องก็เงียบกริบ

[1] ในศาสตร์ด้านฮวงจุ้ยคือพลังด้านดีที่จะนำพาสิ่งมงคลเข้ามาในชีวิต
[2] เฟยซือ แปลตรงตัวว่า ศพลอย หมายถึงสัมภเวสีหรือวิญญาณที่ล่องลอย
[3] ภูมิเจ้าที่ผู้คอยปกปักษ์คุ้มครองบ้าน ที่ดิน
[4] ปีศาจแห่งโชคร้าย
[5] หนึ่งในปีศาจที่คนหวาดกลัว
[6] กลยุทธ์ในตำราพิชัยสงคราม คือการเปลี่ยนฐานะจากฝ่ายถูกกระทำมาเป็นฝ่ายที่กุมอำนาจแทน