ปลายฝนต้นเหมันต์ – ตอนที่ 2

Reader Settings

Size :
A-16A+

พ.ศ. 2564 ปีปัจจุบัน

วัสสานกำลังเดินตามเพื่อนสาวเข้ามาในคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลวรภัทร ตระกูลเก่าแก่ในย่านบางใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่อายุหลายสิบปี หรืออาจเป็นร้อยปีก็ได้เพราะมันสูงใหญ่จนใบหน้าเล็กต้องแหงนมองจนคอตั้ง แถมกิ่งก้านใบของมันยังแผ่คลุมเป็นวงกว้างให้ร่มเงาตั้งแต่นอกรั้วจนถึงหน้าคฤหาสน์

เด็กหนุ่มวัยเกือบยี่สิบในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยของรัฐชะงักเท้าอยู่เพียงตรงเสาโรมันสลักอย่างลังเล จนเพื่อนสาวต้องหันกลับมามอง

“มีอะไรเหรอเรนนี่ เข้ามาสิ” ซัมเมอร์เอียงคอมองเพื่อนรักที่คบกันมาตั้งแต่ชั้นปีที่หนึ่งด้วยความสงสัย

ฝ่ายวัสสานก็มองเข้าไปในบ้านหลังใหญ่อย่างเกรง ๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา

“เรนขอรอข้างนอกดีกว่า”

แม้ว่าจะคบกันมาจนเข้าปีที่สามและวัสสานก็จัดซัมเมอร์ไว้ให้อยู่ในแคตตากอรี่เพื่อนสนิท แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้ามาในคฤหาสน์วรภัทร ที่ที่เพื่อน ๆ ต่างกล่าวขานกันว่ามีปีศาจอาศัยอยู่

ปีศาจที่ว่าก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก หากแต่เป็นคุณเหมันต์ วรภัทร อาหนุ่มของซัมเมอร์นั่นแหละ และที่ใคร ๆ ต่างก็ขนานนามว่าปีศาจ ไม่ใช่เพราะหน้าตาน่ากลัวแต่เพราะนิสัยส่วนตัวมากกว่า แม้ว่าวัสสานจะไม่เคยพบหน้าแม้แต่ครั้งเดียว แต่เชื่อเถอะว่าอาเหมันต์ของซัมเมอร์ไม่ได้อยู่ในสิบอันดับแรกของมนุษย์ที่เขาอยากจะเจอ

“งั้นก็ไปนั่งรอตรงสวนด้านโน้นก็ได้นะ ลมเย็นดี”

วัสสานพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะรีบสาวเท้าไปทางที่เพื่อนสาวว่า โดยที่ไม่ทันได้สังเกตสีหน้าพอใจและแววตาซุกซนของเพื่อนสาวเลยแม้แต่น้อย

แล้วร่างเล็กสมส่วนก็ย่างกรายเข้าไปในอาณาจักรของปีศาจโดยไม่รู้ตัว แต่เพราะความไม่รู้นั้นมันทำให้เขาไม่ได้นึกกลัว และบ้านไม้ทรงไทยหลังใหญ่ที่อยู่ในสวนเบื้องหน้าก็กำลังดึงดูดสายตาให้วัสสานก้าวเข้าไปใกล้ราวกับต้องมนตร์

“สวยจัง”

หากไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้คงจินตนาการไม่ออกว่าในรั้วกำแพงสูงรูปทรงทันสมัยจะมีบ้านไม้โบราณสวยงามซ่อนตัวอยู่ เด็กหนุ่มก้าวเข้าไปใกล้อย่างใคร่รู้ว่านี่เป็นที่อยู่ของใครกัน

จำได้ว่าซัมเมอร์มีคุณย่านามว่าพุดซ้อน นี่คงเป็นบ้านของท่านกระมัง หากเพื่อนของหลานสาวจะเข้าไปกราบท่านคงไม่ว่าอะไร และหากท่านเอ็นดูเขาก็จะขอชมบ้านในฝันหลังนี้เสียหน่อย

ด้วยความคิดน้อยหรือจะเรียกว่าคิดไปเองของเด็กหนุ่มจึงพาเขาก้าวขึ้นบันไดไม้ขัดเงาแข็งแรงขั้นแล้วขั้นเล่า ไม่นานร่างบางก็มายืนอยู่บนชานเรือน มือเรียวค่อย ๆ ยกขึ้นดันประตูรั้วชานจนทั้งสองบานเปิดออกจากกันเผยให้เห็นความสวยงามที่ซ่อนอยู่หลังบานประตู

ดวงตาหวานเบิกกว้างอย่างตื่นตาตื่นใจ แม้สภาพบ้านภายนอกจะดูเก่าแต่ภายในนั้นสะอาดสะอ้าน เสาต้นใหญ่เป็นมันวาวทั้งสี่ต้นที่ค้ำศาลาทรงเหลี่ยมกลางเรือนดูแข็งแกร่งน่าเกรงขาม

ความโอ่อ่าของบ้านหลังใหญ่บวกกับเครื่องเรือนเก่าที่แทรกอยู่ตามมุมต่าง ๆ ช่างสวยงามตระการตา พาให้ขาเรียวก้าวเดินสำรวจทุกซอกทุกมุมอย่างเพลิดเพลิน

ถ้วยชามลายสีน้ำตาลเข้มอันเป็นเอกลักษณ์ของเครื่องเคลือบลพบุรี-เขมร ถูกวางเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบในตู้โชว์ไม้สักรูปทรงแบบโบราณ ชุดรับแขกไม้สักแกะสลักสีคล้ำตั้งอยู่เบื้องหน้าห้องที่มีประตูสีเดียวกัน

วัสสานลืมไปเสียสนิทว่าเรือนไม้หลังใหญ่ที่ตัวเองหลงใหลและเดินเข้ามาอย่างถือวิสาสะเมื่อหลายนาทีก่อนนั้นมันไม่ใช่บ้านของเขา และมันห่างไกลจากที่ที่เขาควรเข้ามามากขนาดไหน มือเรียวจึงผลักประตูไม้ก่อนจะก้าวขาข้ามธรณีประตูเข้าสู่ห้องห้องนั้นราวกับถูกชักจูง

แต่ทว่าทันทีที่ฝ่าเท้าได้สัมผัสกับพื้นกระดานเย็นเฉียบ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเจ้าของมันก็ต้องเบิกกว้างพร้อมกับเสียงอุทานที่เปล่งออกมา

“นี่มัน…”

เตียงนอนในฝัน! ห้องนอนในฝัน!

ไม่ใช่ว่าเขาฝันจะมีห้องนอนแบบนี้ เตียงนอนแบบนี้ หากแต่มันคือสิ่งที่เขาเคยเห็นในฝันจริง ๆ ฝันจัญไรที่วัสสานพร่ำด่าตัวเองตั้งแต่เมื่อสองเดือนก่อน มันเริ่มตั้งแต่ตอนที่เขากลับมาจากเยี่ยมมารดาที่บ้านเกิด และหลังจากวันนั้นเขาก็ฝันเหมือนเดิมซ้ำ ๆ อย่างนั้นทุกคืน!

เสียงดังกอกแกกจากด้านนอกทำให้เด็กหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว คุณย่าพุดซ้อนคงขึ้นมาบนเรือนแล้วสินะ เขาควรออกไปกราบและกล่าวคำขอโทษที่ลุกล้ำเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัว

วัสสานรีบดึงประตูเพื่อเปิดออก แต่ต้องชะงักมือไว้ให้มันเพียงแค่แง้มเมื่อสายตาปะทะเข้ากับผู้มาเยือน

รองเท้าส้นเข็มสีแดงถูกเหวี่ยงทิ้งจนกลิ้งไปค้างอยู่ตรงร่องกระดาน ส่วนเจ้าของมันกำลังเอนกายลงบนพื้นไม้ยกสูงกลางเรือนใต้หลังคาจั่วที่วัสสานเรียกบริเวณนั้นว่าศาลากลางเรือน

หัวใจดวงน้อยภายในอกเต้นแรงจนแทบทะลุออกมา เมื่อพบว่าคนข้างนอกนั่นไม่ใช่หญิงชราที่พอจะเป็นย่าของเพื่อนสาวได้ หากแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับเป็นนางแบบสาวที่เขาเคยเห็นตามสื่อโซเชียล เธอสวย และเปรี้ยวจนน่าเข็ดฟัน แต่นั่นก็ยังไม่ทำให้วัสสานหัวใจเต้นแรงเท่ากับใบหน้าคมของคนที่กำลังคร่อมร่างของนางแบบสาวตอนกลางวันแสก ๆ และวัสสานก็แทบทรุดลงกับพื้นทันทีที่ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมาสบสายตา

มือเรียวผลักประตูห้องนอนให้ปิดลงพร้อมกับลั่นกลอนทันที

“ผู้ชายคนนั้น ผู้ชายในฝันจัญไร!”

คอมเมนต์

Chapter List