แทนไทยิ้มเหี้ยม เลื่อนมือลงไปกระตุกผ้าเช็ดตัวร่างบางจนร่วงหล่นลงพื้น อุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวยืนอยู่กลางห้องโดยทั้งสองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ลูกพลับอายจนไม่กล้ามองหน้าเขา ได้แต่วางสายตาไว้ที่แผงอกกำยำ อุ่นไอแห่งความเสน่หาแผ่ซ่านมาจนสัมผัสได้ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัวเช่นนี้ โดยเฉพาะใบหน้าเรียวรูปไข่ที่ขึ้นสีแดงเรื่อตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว

ร่างสูงทิ้งร่างเล็กลงบนเตียงก่อนขึ้นไปคร่อมตัวไว้ ตรึงข้อมือน้อย ๆ ไว้เหนือศีรษะ ส่งใบหน้าลงไปจ้องดวงตาคู่สวยเพื่อเตือนให้รู้ว่าควรทำตัวเช่นไรเมื่ออยู่บนเตียงนี้ ความเสน่หาถูกส่งผ่านแววตาคมคู่นั้นมา มันช่างมีอานุภาพร้ายแรง ทำให้คนที่เป็นเหยื่อยอมนอนนิ่งไร้ซึ่งการขัดขืนแต่อย่างใด

“วันนี้กูมีสติสัมปชัญญะเต็มร้อย กูอยากจะพิสูจน์ว่าระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงแบบไหนมันเร้าใจกว่ากัน หวังว่ามึงจะทำให้กูประทับใจและเลิกรังเกียจตุ๊ดอย่างมึงได้”

“ไม่จำเป็น! จะเกลียดก็เกลียดไปผมไม่สนใจอยู่แล้ว” ลูกพลับตอบกลับอย่างไม่ยอมแพ้

“ได้ งั้นกูจะพูดใหม่ กูจะทำให้มึงได้รู้ว่าคนอย่างกูหากได้เอาใครเป็นเมียแล้ว ไม่มีทางจบอยู่ที่รอบเดียวแน่ หึ ๆ”

คนพูดยิ้มมุมปาก โน้มใบหน้าลงไปประกบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม ไม่ยอมให้มีโอกาสผละริมฝีปากออกไป เมื่อลูกพลับเผยอริมฝีปากเขาจึงส่งปลายลิ้นเข้าไปชอนไชอย่างถือวิสาสะ สำรวจภายในโพรงปากน้อย ๆ จนทั่วทุกซอกมุม ลิ้นเรียวเล็กมิอาจปฏิเสธการรุกรานได้ มันจึงทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีคอยต้อนรับตวัดพันเกี่ยวอย่างเสียมิได้

รสจูบอันเร่าร้อนส่งผลให้ลูกพลับอ่อนระทวยไปทั้งร่าง แทนไทพรมจูบตามซอกคอขาวลงมาถึงยอดอกน้อย ๆ เขาอ้าปากครอบครองมันโดยเร็วไม่ยอมปล่อยให้ขาดช่วง

“อ๊ะ อือ…”

เมื่อยอดอกถูกปรนเปรอด้วยปากเสียงรัญจวนก็ดังขึ้น คนที่อยู่ใต้ร่างหลับตาพริ้มอย่างสุขสม มือน้อย ๆ เลื้อยขึ้นมาวางที่ท้ายทอย สอดนิ้วเรียวเข้าไปชอนไชเรือนผมของเขาจนแทบไม่เป็นทรง ได้ยินเสียงครางแทนไทยิ่งตวัดปลายลิ้นระรัว จนลูกพลับต้องแอ่นอกรับความซ่านเสียวนั้นไปด้วย

“อมให้กู”

คำสั่งนั้นปลุกให้ร่างเล็กตื่นจากห้วงแห่งความรัญจวนใจ ลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อตอนนี้แทนไทนั่งคร่อมใบหน้าเขาอยู่แล้ว ความเป็นชายขนาดเกินมาตรฐานชายไทยสร้างความตื่นตาให้เป็นอย่างยิ่ง หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ยังไม่ทันได้กล่าวอะไรเขาก็ดันมันเข้ามาในโพรงปาก ความยาวนั้นส่งผลให้เจ้าตัวแทบจะสำลักออกมา แทนไทขยับสะโพกระรัว ส่งเสียงครวญครางออกมาไม่หยุด ราวกับมันคือช่วงเวลาสุขสมที่สุดในชีวิต

“อ่าห์ แม่งปากมึงโคตรดีเลยว่ะ”

คนพูดกระแทกกระทั้นเข้าไปไม่หยุด ราวกับอีกฝ่ายเป็นเพียงตุ๊กตายางไร้ชีวิต ถาโถมแรงสวาทเข้าไปอย่างบ้าคลั่งราวกับห่างจากเรื่องอย่างว่ามานาน เมื่อสุขสมอารมณ์หมายแล้วจึงเลื่อนตัวลงมาอีกครั้งจนมานั่งตรงหว่างขา

“พร้อมแล้วใช่ไหม”

เขาถามพลางขยับขึ้นมาคร่อมตัวไว้ จ้องมองดวงตาคู่สวยด้วยความเสน่หาเหมือนเช่นทุกครั้งที่มีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ทำไมวันนี้เขาถึงได้เกิดอารมณ์กับไอ้เด็กคนนี้มากมายนัก จนห้ามความคิดแปลก ๆ พวกนี้ไม่ได้ ต้องระบายมันออกมาด้วยวิธีนี้

แรงดึงดูดทางสายตาส่งผลให้แทนไทโน้มใบหน้าลงไปประกบจูบอีกครั้ง ก่อนผละออกมาแล้วนั่งเข่า ยกขาเรียวของลูกพลับขึ้นมาวางพาดบ่าหนาทั้งสองข้าง ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยส่งความใหญ่โตเข้าไป

“อ๊ะ! จะ…เจ็บ”

เมื่อถูกรุกรานความเจ็บปวดก็แผ่ซ่านไปทั่วร่าง ลูกพลับทำหน้าบิดเบี้ยวอย่างสุดแสนทรมาน เห็นอย่างนั้นแทนไทยิ่งชอบใจ ส่งความซ่านเสียวเข้าไปไม่หยุด สีหน้าอันทรมานนั้นสร้างความกระสันให้เขาได้เป็นอย่างดี

“ซี๊ด…อ่าห์”

คนที่ส่งเสียงออกมาเป็นแทนไท นั่นเพราะร่างกำยำเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานแล้ว เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามรูขุมขนทั่วร่างจนมันเลื่อม ใบหน้าคมเปียกชุ่มจนต้องยกมือขึ้นปาดมันออก ความออดอ้อนของคนที่อยู่ใต้ร่างกระตุ้นให้เขาต้องเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้น

ก่อนจะถึงจุดหมายปลายทางไปเสียก่อน แทนไทจึงพลิกร่างเล็กให้ขึ้นนั่งบนตัวทั้งที่ร่างกายยังคงเชื่อมต่อกัน ลูกพลับส่ายหน้าปฏิเสธที่จะทำอะไรอันน่าอายนี้ ทว่าสายตาคมที่จ้องมองมาดุดันเกินกว่าจะปฏิเสธได้ อีกทั้งเขาเองก็มีอารมณ์ร่วมถึงขนาดนี้แล้ว คงมิอาจหยุดกลางคันได้เป็นแน่ คนตัวโตกว่าวางมือหมับบนเอวคอดเพื่อช่วยส่งอีกแรง

“ขยับสิ”

คนที่นอนอยู่ส่งเสียงกระเส่าออกคำสั่ง ลูกพลับจึงต้องยกสะโพกขึ้นอย่างช้า ๆ ไม่ยอมให้ส่วนที่เชื่อมต่อแยกจากกัน จากนั้นทิ้งสะโพกลงมาอย่างช้า ๆ จนแก้มก้นสัมผัสที่หน้าขาอีกฝ่าย

“อย่างนั้นล่ะ เร็วกว่านี้อีก อ่าห์”

เมื่อรู้วิธีแล้วลูกพลับจึงเร่งจังหวะตามคำสั่ง ยิ่งขยับยิ่งรู้สึกดี เสียงร้องประสานดังขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน แทนไทรู้ตัวว่าอีกไม่นานก็จะปลดปล่อยแล้ว จึงรีบพลิกร่างเล็กลงไปด้านล่างเพื่อเป็นฝ่ายส่งแรงกระแทกนั้นเข้าไปเสียเอง จังหวะรักอันร้อนแรงถี่ขึ้นเรื่อย ๆ คนทั้งสองจ้องตากันแทบไม่กะพริบ มือน้อย ๆ ของลูกพลับจับส่วนกลางกายรูดขึ้นลงถี่ ๆ ไปพร้อมกับจังหวะรักที่ใกล้ถึงจุดหมายปลายทางเต็มทีแล้ว

“อื้อ ไม่ไหวแล้ว”

“กูปล่อยแล้วนะ ปล่อยเข้าไปในตัวมึงแล้วนะ โอ๊ย! เชี่ยยย”

เสียงคนทั้งสองร้องประสานกันอย่างไม่มีใครยอมใคร น้ำรักพุ่งกระฉูดเข้าไปในตัวลูกพลับจนรู้สึกได้ ก่อนร่างสูงจะฟุบลงทับทาบ เอียงแก้มซบตรงอก ส่งเสียงหายใจเหนื่อยหอบอยู่อย่างนั้น ลูกพลับเองก็นอนหมดแรง รู้สึกราวกับได้ล่องลอยอยู่ในอากาศไร้ซึ่งแรงโน้มถ่วง เขายอมรับว่ามันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขสมมากเหลือเกิน เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเซ็กซ์มันเป็นเรื่องปกติของชีวิตมนุษย์เรา เขาเองก็ต้องการเฉกเช่นคนทั่วไป ทว่ามันคงจะดีกว่านี้หากไม่ใช่กับผู้ชายที่ออกปากว่าเกลียดตุ๊ดอย่างแทนไท

“ไม่นึกเลยว่ามึงจะทำให้กูติดใจได้ถึงขนาดนี้” คนพูดเลื้อยมือไปประสานนิ้วเรียวขึ้นมาดอมดมให้ชื่นใจ โดยลืมความบาดหมางที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเสียสนิท

“แต่คุณไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกติดใจอะไรเลย ลุกขึ้นผมจะไปอาบน้ำล้างตัว”

“ไม่ลุก! กูบอกแล้วไงว่าวันนี้ไม่ใช่แค่รอบเดียวแน่ ๆ” แทนไทเลื้อยตัวขึ้นไปนอนเท้าศีรษะ ส่งมืออีกข้างมารั้งเอวคอดดึงตัวเข้าไปจนเนื้อสัมผัสเนื้ออีกครั้ง

ลูกพลับพยายามดันตัวเขาออกแต่ไม่สำเร็จ จึงทำได้เพียงเงยขึ้นไปมองค้อนใส่อย่างไม่พอใจ

“มองหน้ากูอย่างนี้อยากโดนเอาอีกหรือไง ไม่คิดจะพักเลยเหรอ”

“ใครจะคิดอย่างนั้น ผมแค่ไม่พอใจ”

“ไม่พอใจเรื่องอะไร เรื่องที่กูสั่งให้นั่งอย่างนั้นเหรอ” คนพูดยิ้มมุมปากเยาะเย้ย

ได้ยินอย่างนั้นเจ้าตัวก็หน้าขึ้นสีด้วยความอับอาย นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่เขาไม่รู้ว่าทำไปได้ยังไง เกิดมาไม่เคยทำอย่างนี้ให้ใครมาก่อน จากนี้ไปคงจะโดนผู้ชายคนนี้ล้อทุกครั้งที่เจอหน้าสินะ ในเมื่อไม่สามารถหลุดพ้นจากวงแขนแกร่งนี้ได้จึงซุกใบหน้าลงที่แผงอกแกร่งเพื่อซ่อนความอายที่แสดงออกทางสีหน้า

แทนไทเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มอย่างเอ็นดู ทำไมจึงรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ไอ้เด็กนี้มันทำตัวน่ารักน่าทะนุถนอม ทำตัวออดอ้อนในอ้อมอกเขาได้อย่างไรกัน รู้หรือไม่ว่านี่มันคือการอ่อยอย่างหนึ่ง รู้สึกอยากจะปกป้องและเก็บรักษาไว้ใช้งานเพียงแต่ผู้เดียว ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกฉงนกับความรู้สึกของตัวเอง เขาไม่ควรจะคิดอย่างนี้กับผู้ชายด้วยกัน แค่อยากลองไม่ใช่หรือ มันต้องเป็นแค่นั้น!