ตอนที่ 21 พาดหัวข่าว (1)

หลังงานเลี้ยงผ่านไปสามวันก็เป็นวันจันทร์ เมื่อมาถึงสำนักพิมพ์ เจียงโจวก็ได้ยินคนพูดคุยกันถึงนิตยสาร ‘แฟชั่น’ ฉบับล่าสุด
ตอนนั้นซูหงบอกกับเขาว่านิตยสารจะเสร็จในวันที่สามหลังจากส่งพิมพ์ แต่เกิดความผิดพลาดขึ้นกับแผนกพิมพ์กะทันหัน ทำให้นิตยสาร ‘แฟชั่น’ ที่เดิมจะต้องวางแผงในวันศุกร์เลื่อนมาเป็นวันนี้แทน
แต่ ‘แฟชั่น’ เพิ่งจะวางแผง ทำไมถึงเกิดเสียงตอบรับล้นหลามขนาดนี้ล่ะ? ที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
เสี่ยวฮวาที่เป็นผู้ช่วยผู้มีสายตาเฉียบแหลมก็วิ่งตรงเข้ามาหาเจียงโจวด้วยหน้าตาดูตื่นเต้นดีใจ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฟู่เหิงขึ้นเงินเดือนให้เขาสองเท่าเหรอไง ไม่สิ น่าจะสามเท่า
“พี่เจียง นิตยสาร ‘แฟชั่น’ ของปักษ์นี้ดังใหญ่แล้ว! ล็อตที่ส่งออกไปวันนี้ก็ขายหมดแล้วครับ!”
เจียงโจวยิ้มและพูดว่า “เสี่ยวฮวา เมื่อคืนนายฝันร้ายมาใช่ไหม?” ความหมายโดยนัยก็คือ นายกลัวจนเพี้ยนไปแล้วใช่ไหมเนี่ย
เสี่ยวฮวาไม่สนใจว่าเขาจะหมายความว่าอะไร ล็อคตัวเจียงโจวพาเดินเข้าไปข้างในจนถึงหน้าจอทีวีขนาดใหญ่ความยาวขนาดเท่าคนสองคน
จอนี้ฟู่เหิงเป็นคนตั้งใจจัดหามา หากเลื่อนไปด้านบนจะเป็นข้อมูลการขายของ ‘แฟชั่น’ แต่ละฉบับ ตามที่ฟู่เหิงบอกไว้คือต้องการให้ทุกคนอัปเดทข้อมูลทุกวันเพื่อเพิ่มความมั่นใจและตั้งใจพยายามทำงานมากให้ขึ้น แต่ว่าในมุมมองของเจียงโจวมันสะดวกสำหรับพวกเขาที่จะดูทีวีและเล่นเกมส์ ยกเว้นทุกวันศุกร์ที่ ‘แฟชั่น’วางจำหน่าย ทีวีจอใหญ่ขนาดนี้เรียกได้ว่าเกือบจะเป็นเกมคอนโซลโรงภาพยนตร์ของพวกเขาเลยทีเดียว
ในขณะนี้ ข้อมูลข้างบนจอทำให้เจียงโจวตาเบิกกว้างแสดงอาการไม่อยากจะเชื่อ
ปริมาณการขายของ’แฟชั่น’ เมื่อเทียบกับนิตยสารอื่นๆ ในเวลาเดียวกันปริมาณการขายมากกกว่าร้อยละสาม อีกทั้งยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและมีแนวโน้มจะครองหัวแผงทั้งหมด
นี่เป็นสถานการณ์ใหม่ แม้ว่า ‘แฟชั่น’ จะนับเป็นตัวหลักในอุตสาหกรรมสื่อระดับโลก แต่เหตุการณ์อย่างนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน วันนี้เป็นอะไรกัน แฟนๆ เสียสติไปแล้วหรือ?
เวลานั้นเองซูหงก็เดินออกมาจากห้องทำงานของฟู่เหิง เจอเจียงโจวที่กำลังเดินตรงเข้ามาก็ดูมีความสุขล้นทะลักบนใบหน้า เดินตัวปลิวมากับลม
“พี่เจียง ประธานฟู่อยากพบพี่ค่ะ”
ฟู่เหิงกลับมาแล้วเหรอ? เจียงโจวเลิกคิ้วแล้วตอบว่า “อืม พี่รู้แล้ว นี่ก็กำลังจะไปหาเขาพอดี”
พูดจบก็ออกเดินไปทางห้องทำงานของฟู่เหิง ซูหงมองตามหลังเขาไปครู่หนึ่งแล้วความสนใจของซูหงก็จดจ่อที่จอขนาดใหญ่ตรงหน้า ดูตัวเลขที่พุ่งขึ้นไม่หยุด ในใจเรียกว่าตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก นี่เป็นครั้งแรกที่ซูหงลงมือวางแผนงานให้กับ ‘แฟชั่น’ คิดไม่ถึงว่าจะได้รับผลตอบรับที่ดีเช่นนี้ แล้วจะไม่ให้เธอมีความสุขได้อย่างไร
“อยากพบผมเหรอครับ?”
เจียงโจวผลักประตูห้องทำงานของฟู่เหิงเข้าไปทันที เห็นฟู่เหิงนั่งภูมิฐานมั่นคงหลังโต๊ะทำงานไม้มะฮอกกานี ยักคิ้วยิ้มอย่างมีความสุขก็เอ่ยถาม
“ฮะๆ นั่งก่อนสิ นั่งก่อน!”
เขามองเจียงโจว แบบเรียกว่าดีใจจนทนไม่ไหวแล้ว สายตาที่มองนั้นราวกำลังกับมองของรักของล้ำค่าอย่างไรอย่างนั้น และยังถอนหายใจหืดหาดตลอดเวลา มองจนเจียงโจวกระสับกระส่าย
“ฮะๆ เจียงโจวอ่า…” ครั้นฟู่เหิงเปิดปากพูดไปไม่กี่คำ เจียงโจวก็สวนขึ้น “พอเลยๆ นายมีอะไรก็พูดมาตรงๆ อย่ามาอ้อมค้อม!”
“แค่กๆ!” ฟู่เหิงทำตัวไม่ถูก สำลักไอออกมาสองที ส่งผลให้ใบหน้าที่เดิมเหมือนจะน่ารักเปลี่ยนเป็นแดงแจ๋ ยิ่งดูน่าสนใจมากขึ้น
“ฉันไม่ได้เรียกนายมาพูดแค่สองสามคำหรอกน่า!”
เจียงโจวมองเขาอย่างสงสัย ฟู่เหิงยิ้มแล้วพูดต่อ “ยอดขายของ ‘แฟชั่น’ วันนี้นายก็คงเห็นแล้วใช่ไหม?”
“อืม”
“ถ้าอย่างนั้นนายรู้ไหมทำไมถึงได้เป็นแบบนี้”
“เพราะอะไร”
“เพราะซือหม่าผู้หล่อไร้เทียมทานของนายยังไงล่ะ”
“แค่กๆๆ!” คราวนี้เป็นเจียงโจวที่สำลักบ้าง ฟู่เหิงรีบไปลูบหลังเจียงโจวแล้วพูด “นายไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอก!”
“ปล่อยเลย” เจียงโจวปัดมือฟู่เหิงออก แล้วถาม “แล้วเกี่ยวอะไรกับซือหม่า”