ตอนที่3 ล่องเรือ

 

 

ล่องเรือยอร์ช

10.50น.

 

เคิร์ตนั่งมองเด็กหนุ่มหน้าตาดีรูปร่างสมส่วนที่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศของวิวทิวทัศน์อยู่ตรงท้ายเรือด้วยสายตาคมวาวอย่างคนใช้ความคิด ริมฝีปากหยักกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อนึกถึงเรื่องสนุกๆที่ผุดขึ้นมาในหัวของเขาตอนนี้ จากนั้นเขาก็เรียกชินลูกน้องคนสนิทเข้ามาสั่งการอะไรบางอย่างก่อนจะยกไวน์ขึ้นจิบอย่างอารมณ์ดี

 

 

” วิวดีมากๆเลยเนอะเต เเถมอากาศยังเป็นใจอีกเเดดอ่อนๆไม่ร้อนเลย “

 

วาโยเอ่ยกับเพื่อนที่กำลังนั่งชื่นชมดื่มด่ำกับบรรยากาศในเวลานี้ด้วยท่าทางสดชื่นไม่ต่างจากตน

 

” ดีมากกกก คือดีจริงๆ พวกเราเนี่ยโชคดีมากเลยเนอะได้ล่องเรือหรูเเถมยังราคาย่อมเยาว์สบายกระเป๋าเว่อร์ “

เตมินตร์ตอบพลางยกเเขนทั้งสองข้างขึ้นบิดยืดเส้นยืดสาย

 

” เสียดายจังเลยเนอะที่พี่เต็มไม่ได้มาเที่ยวด้วยกัน “

วาโยพูดออกมาอย่างนึกเสียดาย

 

” ไว้เราค่อยหาวันว่างชวนพี่เต็มมาเที่ยวด้วยกันอีกก็ได้ เตจะขอนามบัตรเจ้าของเรือเอาไว้เผื่อมารอบหน้าจะได้เช่าเหมาทั้งวันไปเลยเป็นไง ” 

เตมินทร์พูดบอกด้วยท่าทางมุ่งมั่นโดยมีเพื่อนรักพยักหน้าเห็นด้วย

 

 

15.49น.

 

หลังจากกลับขึ้นฝั่งเป็นที่เรียบร้อยเเล้วสองหนุ่มก็พากันมายังห้องพักทันที ก่อนจะรีบทำการอาบน้ำเเต่งตัวเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับลงเรืออีกครั้งในเวลาหกโมงเย็น เจ้าของเรือยอร์ชที่พวกเขาเพิ่งไปล่องกลับมาจัดสมนาคุณลูกค้าด้วยการเลี้ยงดินเนอร์เพื่อเป็นการขอบคุณ กลายเป็นว่าพวกเขาได้โชคสองชั้นจากการล่องเรือในครั้งนี้มันช่างเป็นอะไรที่คุ้มเเสนคุ้มซะจริงๆ

 

หลังจากเเต่งตัวเสร็จเตมินทร์ก็มายืนสำรวจความเรียบร้อยหน้ากระจกเงาบานใหญ่ ภาพในกระจกตรงหน้าสะท้อนให้เห็นถึงรูปร่างสูงโปร่งของเจ้าตัว ร่างสมส่วนเอี้ยวตัวซ้ายทีขวาทีเพื่อเช็คดูความเรียบร้อยของตนให้ชัวร์อีกครั้งก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ รอยยิ้มน่ารักเเต่งเเต้มชวนให้ใบหน้าของเตมินทร์น่ามองยิ่งขึ้นไปอีก

 

” หล่อเเล้วครับคุณเพื่อน “

วาโยอดเเซวเพื่อนรักขึ้นมาไม่ได้ พร้อมกับมองอีกฝ่ายด้วยสายตาชื่นชม 

 

” เเล้วเราล่ะ เป็นไงบ้างโอเคไหม “

เอ่ยถามพร้อมกับหมุนตัวโชว์หนึ่งรอบ

 

” โยเองก็หล่อเหมือนกันคร้าบ หล่อจริงอะไรจริง ว่าที่พี่สะใภ้เตเนี่ยหล่อที่สุดเล้ยย “

 

” ฮ่า ฮ่า ปากหวาน “

 

” เตพูดจริงต่างหาก “

เตมินทร์มองเพื่อนที่ยืนเขินหน้าเเดงเรื่อเพราะถูกตนพูดเเซวขึ้นมาจนเก็บอาการไม่อยู่

 

” เหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมงเลย เราออกไปเดินเล่นหน้าหาดกันก่อนดีไหมโย “

 

” ไปสิ “

 

 

 

Rrrrrr

 

” Hey ว่าไงมึง “

 

[ กูขอยกเลิกนัดคืนนี้ไปก่อนนะ พอดีว่าคืนนี้กูมีอะไรต้องทำนิดหน่อยส่วนเรื่องเงินกูโอนเข้าบัญชีมึงเเล้ว ฝากจัดการให้กูด้วย ]

 

” โอเค ไม่มีปัญหา เดี๋ยวกูเเจกจ่ายให้ อุตส่าห์ตั้งใจจะเเดกเหล้ามาเทกูซะนี่ “

 

[ โทษที กูมีเรื่องต้องจัดการจริงๆ ]

 

” เค ว่าเเต่ให้ลูกน้องมึงมารับกูเหมือนเดิมนะ ไหนๆก็ตั้งใจจะดื่มเเล้ว กูเข้าไปหาไอ้โจเเทนก็ได้ “

 

[ โอเค กูโทรหามึงก่อนยังไม่ได้บอกมิล เดี๋ยวมันก็เข้าไปรับมึงตามเดิมนั่นแหละ ]

 

” โอเค เเต๊งกิ้ว “

 

[ 0K, see you on Saturday ]

 

” Ok , bye “

 

 

 

18.07น.

ดินเนอร์บนเรือยอร์ช

 

หลังจากที่ขึ้นมานั่งบนเรือเรียบร้อยเเล้วทั้งเตมินทร์เเละวาโยต่างก็รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเนื่องจากดินเนอร์ที่ถูกจัดไว้มันช่างดูหรูหราไฮโซเกินกว่าที่พวกเขาคิดเอาไว้ซะอีก บนโต๊ะอาหารถูกจัดตกเเต่งอย่างสวยงามมีทั้งของคาวเเละหวาน รวมไปถึงเครื่องดื่มซึ่งดูก็รู้ว่าราคาเเพง จัดซะเต็มทำเหมือนกับว่าพวกเขาเป็นลูกค้าวีไอพีอย่างนั้นแหละ

เตมินทร์อดคิดไม่ได้ว่าเจ้าของเรือคงจะเป็นคนรวยที่เน้นลูกค้าเเต่ไม่เน้นผลกำไร หรือไม่ก็คงจะหาฐานลูกค้าเอาไว้ก่อนไม่อย่างนั้นคงไม่ทุ่มทุนสร้างขนาดนี้ ต้องยอมรับในความกล้าได้กล้าเสียของเจ้าของเรือจริงๆ

 

” คุณเคิร์ตคุยงานอยู่ รบกวนคุณสองคนรอสักครู่นะครับ “

ชินเอ่ยบอกทั้งสองด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

 

” ครับผม “

 

เจ้าของเรือชื่อเคิร์ตงั้นเหรอ ชื่อไม่เหมือนคนไทยเลยเเฮะ เตมินทร์ได้เเต่ครุ่นคิดในใจ

 

” ปกติเจ้าของเรือจัดเลี้ยงดินเนอร์ให้ลูกค้าบ่อยเหรอครับ “

เตมินทร์ถามออกไปด้วยความอยากรู้

 

 

 

” ใช่ครับ “

 

ชินตอบกลับยิ้มๆ พร้อมกับประโยคที่พูดต่อในใจ (เเต่ไม่ใช่บนเรือนะครับ)

 

 

” โน่นครับ คุณเคิร์ตมาพอดีเลย ” 

 

เตมินทร์หันไปมองตามชิน ก็พบเข้ากับหนุ่มต่างชาติรูปร่างสูงใหญ่ที่กำลังเดินตรงมายังโต๊ะดินเนอร์ ใบหน้าอินเตอร์หล่อเหลานั่นเล่นเอาเตมินทร์ถึงกับมองค้างเลยทีเดียว

 

 

” สวัสดีครับ “

 

เสียงทุ้มกล่าวทักทายด้วยภาษาไทยชัดเเจ๋ว ทันทีที่เดินมายังโต๊ะอาหารฝั่งตรงข้ามเตมินทร์เเละวาโย

 

” สวัสดีครับ | สวัสดีครับ “

 

เตมินทร์เเละวาโยลุกขึ้นยืนพร้อมก้มศีรษะเเละกล่าวทักทายชายหนุ่มกลับไปเช่นเดียวกัน

 

” ผมเคิร์ตครับ “

ชายหนุ่มเอ่ยเเนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือมาทำการ Handshake ทักทายเตมินทร์เเละวาโยด้วยความสุภาพ

 

” เตมินทร์ครับ “

 

” วาโยครับ “

 

 

” ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ทั้งสองคนเลย “

เคิร์ตกล่าวพร้อมรอยยิ้มบางๆ

 

” ยินดีเช่นกันครับ/เช่นกันนะครับ “

 

 

” เชิญนั่งครับ ขอโทษที่ต้องให้รอ หิวกันรึยังครับ “

คำพูดสุภาพบวกกับสายตาที่มองมาทำเอาเตมินทร์ถึงกับประหม่า พร้อมกับคิดในใจว่าผู้ชายคนนี้ดูมีเสน่ห์จัง 

 

” พวกเรายังไม่หิวเท่าไรครับ ปกติก็ทานกันดึกตลอดเนอะเต “

วาโยตอบกลับชายหนุ่มออกไปเเต่ท้ายประโยคหันมายิ้มพยักเพยิดกับเตมินทร์

 

” ชะ..ใช่ครับ “

 

 

” ถ้างั้นผมว่าเรามาดื่มไวน์กันก่อนดีกว่าครับ จะได้ทานอาหารอร่อย “

เคิร์ตเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืนเพื่อทำการเปิดไวน์

 

 

” ผมรินให้ครับคุณเคิร์ต “

ชินรีบอาสาทันที

 

 

” ไม่เป็นไรชิน ฉันรินเอง นายไปกินข้าวเถอะไว้ถ้ามีอะไรเเล้วจะเรียก “

 

 

” ครับผม “

 

ชินก้มหัวให้เจ้านายหนุ่มหนึ่งครั้งอย่างนอบน้อมก่อนจะเดินออกไปจากห้องโถงแห่งนี้

 

 

ขณะเดียวกันเคิร์ตก็ได้ทำการรินไวน์แดงใส่ลงในเเก้วทั้งสามใบที่วางเตรียมเอาไว้พร้อมกับส่งมันให้เตมินทร์เเละวาโย สองหนุ่มกล่าวขอบคุณเขาก่อนจะหันมองหน้ากันเลิ่กลั่กเนื่องจากที่ไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์มาก่อน เเต่ครั้นจะปฏิเสธก็เกรงว่าอีกฝ่ายจะเสียน้ำใจ จึงทำได้เพียงส่งยิ้มเจื่อนๆเเละใช้สายตาสื่อสารเป็นอันว่ารู้กัน

 

 

‘ ไม่เป็นไรหรอกน่า.. เเค่เเก้วเดียวเอง ‘

 

เตมินทร์คิดพลางสายตาก็จับจ้องของเหลวสีแดงเข้มในเเก้วที่ตนถืออยู่

 

 

” มาครับ “

 

เคิร์ตเอ่ยพร้อมกับยกเเก้วไวน์ชูขึ้นมาตรงหน้า

 

 

” Cheers! “

 

” cheers! , cheers! “

 

 

” เป็นยังไงบ้างครับ รสชาติดีหรือเปล่า “

ชายหนุ่มเอ่ยถามทันทีภายหลังจากที่ทั้งสองดื่มไวน์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

 

” เอ่อ..ดีครับ “

วาโยตอบอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียง

 

 

” พวกเราไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์กันน่ะครับ เเต่รสชาติดีเลยครับ “

เตมินทร์พูดเสริมขึ้นมา

 

 

เเน่นอนสิ! เพราะนี่มัน Royal Demaria ราคาของมันแทบจะเทียบเท่าเรือหรู1ลำเชียว เคิร์ตบิดปากมองเตมินทร์ด้วยสายตาเย้ยหยันโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ 

 

 

” ทานข้าวกันดีกว่าครับ “

 

ชายหนุ่มเอ่ยชวน พร้อมกับบริการตักข้าวใส่จานให้กับทั้งสองเเละตามด้วยของตน

 

 

” ทานเยอะๆนะครับ คืนนี้เป็นมื้อพิเศษเลยนะ “

หากฟังดูเผินๆเหมือนจะเป็นประโยคปกติธรรมดา เเต่สำหรับเคิร์ตเเล้วมันมีอะไรมากกว่านั้น! เตมินทร์ลงมือทานข้าวโดยมีสายตาของคนตรงหน้ามองมาอย่างมีเลศนัย

 

 

 

 

 

 

” ขอบคุณสำหรับดินเนอร์นะครับ “

 

เตมินทร์กล่าวขอบคุณเจ้าภาพหลังจากมื้อค่ำจบลง ส่วนวาโยขอตัวไปเข้าห้องน้ำจึงทำให้บนโต๊ะอาหารเหลือเพียงเตมินทร์เเละเจ้าของเรือหนุ่ม

 

 

” ด้วยความยินดีครับ “

 

เคิร์ตตอบพลางสายตาก็มองสำรวจคนตรงหน้าอย่างจริงจัง ใบหน้าคมเเต่ทว่าอ่อนหวาน ดวงตากลมโตสดใส จมูกโด่งรั้นรับกับริมฝีปากอิ่มสีเรื่อนั่น ยิ่งมองก็ยิ่งน่า..

คนตัวโตรีบสลัดความคิดออกจากหัวทันทีที่เขาเริ่มคิดอะไรต่อมิอะไรเลยเถิดเพียงเเค่มองหน้าของอีกฝ่าย

 

 

เตมินทร์ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าชายหนุ่มตรงหน้าดูดีเหลือเกิน ใบหน้าอินเตอร์คมชัด ดวงตาสีมรกตเป็นประกายสวยยิ่งมองสบตาคู่นั้นของเขามันเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างอยู่ในแววตาคู่นั้น ยอมรับว่าแอบหวั่นไหวไปบ้างกับหน้าตาชวนฝันของเขาจนต้องคอยดึงสติตัวเองเอาไว้

 

 

” เราออกไปนั่งดื่มกันต่ออีกสักหน่อยดีไหมครับ ” อยู่ๆเขาก็เอ่ยชวน

 

 

” คือ.. “

 

 

” คุณโยมาพอดี ผมกับคุณเตเรากำลังจะไปนั่งดื่มกันต่อ ไปด้วยกันนะครับ “

เคิร์ตเอ่ยขึ้นตัดบททันทีที่เห็นท่าทีอึกอักของอีกฝ่ายส่วนเตมินทร์ถึงกับหน้าเหวอเพราะตนยังไม่ทันได้ตอบตกลงใดๆออกไปเลยด้วยซ้ำ

 

” โอเคครับ “

วาโยตอบตกลงพร้อมกับยิ้มให้ทั้งคู่

 

 

เป็นอันว่าทั้งสามคนย้ายมานั่งตรงท้ายเรือด้านนอกโดยที่บนโต๊ะมีไวน์เเละเเก้วสามใบเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของเรือเป็นคนรักการดื่มเเค่ไหน

เคิร์ตจัดการรินไวน์ส่งให้กับทั้งสองและตามด้วยของตัวเอง

 

ก่อนที่ทั้งสามจะนั่งจิบไวน์และดื่มด่ำไปกับบรรยากาศยามค่ำคืน พร้อมกับพูดคุยกันอย่างถูกคอ วาโยแอบสังเกตเห็นหนุ่มหล่อเจ้าของเรือเเอบมองเพื่อนของตนบ่อยๆก็เเอบยิ้มชอบใจ

 

‘  ได้เเฟนเเน่ๆ เตเพื่อนรัก ‘

 

 

 

 

 

22.45 น.

 

 

 

เคิร์ตชวนทั้งสองให้นอนค้างคืนบนเรือ จากที่เตมินทร์ปฏิเสธในตอนเเรกแต่ทนเเรงรบเร้าจากเพื่อนเเละชายหนุ่มไม่ไหว ส่วนพื่อนรักก็เมาไวน์ ขอตัวกลับไปนอนที่ห้องเรียบร้อยเเล้ว

 

 

” ชอบไหมครับ “

 

เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงข้างๆเตมินทร์

 

 

” ครับ ทะเลตอนกลางคืนบรรยากาศดีเหมือนกันนะครับ “

เตมินทร์ตอบพลางสายตาก็มองทอดยาวออกไปยังท้องทะเลยามค่ำคืน 

 

 

” อีกเเก้วนะครับ จะได้สบายตัว “

เตมินทร์สะดุดกับคำพูดเเปลกๆของอีกฝ่าย เเต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ คิดว่าคงจะเป็นเรื่องปกติของลูกครึ่งที่ใช้ภาษาไทยไม่เเข็งเเรง

 

 

” นะครับ อีกเเก้วเดียว เเก้วนี้พิเศษสำหรับคุณเลย “

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงสะกดใจคนฟังพร้อมกับยื่นเเก้วที่บรรจุของเเหลวสีเเดงส่งมาให้ เตมินทร์รับมาพร้อมกับจิบเพียงเล็กน้อย

 

” หมดเเก้วเลยสิครับ จะได้ไปนอนกัน “

เคิร์ตเอ่ยออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ส่วนเตมินทร์พอได้ยินคำว่านอนเท่านั้นแหละ รีบยกเเก้วขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมดเพียงชั่วพริบตาเพราะตนเริ่มรู้สึกง่วงนอนขึ้นมาบ้างแล้วนั่นเอง 

 

 

” Good boy “

เคิร์ตเอ่ยชื่นชมคนตัวเล็กทันทีที่เจ้าตัวดื่มไวน์จนหมดเเก้ว

 

 

” ดื่มหมดเเล้ว ผมขอตัวไปนอนเลยได้ไหมครับ “

เตมินทร์เอ่ยถามคนตัวโตออกไปอย่างซื่อๆ

 

 

” ได้สิครับ เพราะผมเองก็อยากนอนเเล้วเหมือนกัน ไปครับ “

 

 

‘ I will never let you sleep, I swear! ‘

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

* Handshake (แฮนด์เช็ค) หมายถึง การจับมือกับคนอื่นเพื่อทักทาย หรือสามารถใช้ในการบอกลาได้เช่นเดียวกัน