บทที่ 2 <1> #2

เมื่อทั้งคู่สบตากัน อีกฝ่ายก็ชี้นิ้วมาที่ซังอู
“ทำไมเหรอครับ”
ซังอูลูบๆ แก้มคล้ายจะถามว่ามีอะไรติดที่หน้าเขาหรือเปล่า อีกฝ่ายมีสีหน้าตกตะลึง แต่แล้วตาที่เบิกกว้างก็ค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ ซังอูไม่คิดจะทำงานร่วมกับคนคนนี้ แต่เขาก็ฝืนใจนั่งลงด้วยคิดว่าควรทำไปตามขั้นตอนพื้นฐาน เขาจงใจไม่มองหน้าอีกฝ่ายพลางหยิบปากกาขึ้นมา
“รุ่นพี่ดีไซเนอร์ใช่ไหมครับ”
“ครับ”
“รู้แล้วใช่ไหมครับว่าต้องทำอะไร”
“ก็คร่าวๆ มั้ง?”
“ตอนนี้ผมกำลังพัฒนาเกมแอคชั่น 2D อยู่ครับ ใช้เฟรมเวิร์ก[1] Cocos2d[2] เป็นหลัก เกมจะเป็นแนวการผจญภัยของตัวเอกที่เป็นเด็ก ใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่ง”
แต่ดูเหมือนผู้ชายคนนั้นไม่ได้ฟังที่ซังอูพูดเลย เขานั่งพิงเก้าอี้และสั่นขา ทั้งยังดึงสมุดโน้ตของซังอูไปดูโดยไม่ขออนุญาต มิหนำซ้ำยังพูดว่า “ตั้งใจจังแฮะ” อีกด้วย
ซังอูดึงสมุดโน้ตกลับมา เปิดไปที่หน้าว่าง แล้ววางลงบนโต๊ะ จากนั้นหยิบแฟ้มในกระเป๋าแล้วยื่นเอกสารโครงร่างที่ดีไซเนอร์คนก่อนร่างไว้ให้คนตรงหน้า บนกระดาษมีชื่อเกมและคอนเซปต์ทั้งหมด รวมถึงดีไซน์ของตัวละครเขียนไว้อย่างละเอียด อีกฝ่ายหลุบตาอ่านเอกสารตรงหน้าอย่างเงียบๆ
“โคตรน่าเบื่อ”
เขาบ่นพึมพำเสียงดัง ก่อนจะละสายตาจากจากโครงร่างของ ‘ยอดมนุษย์ผัก’ ที่ถูกทำขึ้นมาด้วยความตั้งใจ
“เดิมทีเธอเป็นคนเก่งนะครับ แต่อันนี้ทำลวกๆ ไปหน่อย เป็นการวางคอนเซปต์แท้ๆ แต่กลับดูไม่ค่อยใส่ใจ รูปสเก็ตช์ก็หยาบๆ”
เขาเลื่อนกระดาษเอกสารมาข้างหน้า เมื่อกระดาษถูกลมพัด มุมกระดาษจึงปลิวขึ้นมาบาดจมูกของซังอู ซังอูนิ่วหน้าและวางกระดาษลงบนสมุดโน้ต เขาตั้งใจจะเอาให้ดูและอธิบาย แต่ความอดทนของเขามาถึงขีดสุดแล้ว ซังอูคิดว่าเขาไปจากที่นี่น่าจะดีกว่า ไม่ควรเปลืองแรงอย่างไร้ประโยชน์
“ดูเหมือนรุ่นพี่จะเข้ากับผมไม่ได้นะครับ ถ้างั้นผมจะไปหาดีไซเนอร์คนอื่นครับ”
เขาเตรียมจะยัดสมุดโน้ตและเอกสารใส่กระเป๋า แต่อีกฝ่ายก็โพล่งขึ้น
“คุณรุ่นน้องเขียนโค้ดเก่งขนาดนั้นเลยเหรอครับ ถ้าผมขอให้สร้างอะไรขึ้นมาสักอย่าง คุณทำอะไรได้มากแค่ไหนครับ”
“ขอแค่ออกแบบให้ดี ผมก็ทำได้ทั้งนั้นครับ ผมสร้างได้แทบทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับเกมแอคชั่น 2D”
“มั่นใจในตัวเองจังเลยนะครับ”
คำพูดนั้นฟังดูเหมือนดูถูกซังอู ที่พูดแบบนั้นเพราะเห็นว่าเขาเป็นแค่นักศึกษาเหรอ? หรือเพราะรู้ว่าเขาเพิ่งกลับมาเรียนหลังจากปลดประจำการ? ซังอูรู้สึกไม่ยอมจึงตอกกลับไป
“โดยเฉพาะการดีบั๊ก[3]และออปติไมซ์[4] ผมมั่นใจเป็นพิเศษครับ ตอนมอปลายผมเคยทำแอปบัญชีรายรับรายจ่าย เคยใช้ HTML5[5] เขียนเกมอาร์เคด[6]…”
“ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น”
ชายหนุ่มว่าพลางดันแว่นขึ้นเล็กน้อย เขาใช้นิ้วเคาะๆ เอกสารโครงร่างของ ‘ยอดมนุษย์ผัก’ แล้วพูดต่อ
“แค่ระบบทำงานดีไม่ได้หมายความว่ามันดีแล้วซะหน่อย เกมก็ต้องมาคู่กับความสนุกสิครับ การควบคุมและการเคลื่อนไหวจะเป็นธรรมชาติมากแค่ไหนไม่ได้ขึ้นอยู่กับกราฟิกอย่างเดียว BGM[7] ก็สำคัญนะครับ เพราะงั้นผมถึงได้ไม่โอเคกับการวางแผนแบบนี้ ผมจะเชื่อใจคุณ แล้วเอาเวลาอันมีค่ามาทุ่มให้กับคุณได้จริงๆ ใช่ไหม”
เป็นคนที่เข้าใจยากจริงๆ เห็นดูเหมือนไม่เอาการเอางาน แต่จู่ๆ ก็จริงจังขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทำเอาซังอูประหม่า
“ผมจะทำอย่างสุดความสามารถครับ”
ซังอูตอบอย่างสงบเสงี่ยมก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรไม่ถูกต้อง เขาเป็นหัวหน้าและเป็นนายจ้างแท้ๆ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องก้มหัวให้ลูกจ้างเสียหน่อย ซังอูยืดตัวขึ้นนั่งหลังตรงแล้วกอดอก
“ว่าแต่รุ่นพี่เคยทำเกมมือถือมาก่อนหรือเปล่าครับ”
การโต้กลับที่เหมาะสมย่อมมาในเวลาที่เหมาะสม ขืนมาพูดจาส่งเดชทั้งที่ไร้ความสามารถล่ะก็ เขาจะเดินออกจากห้องไปเสียเลย
“ไม่เคยครับ”
“ลาก่อนครับ”
“แต่ทำเกมบนเว็บมาพอสมควร”
ซังอูที่กำลังจะลุกขึ้นชะงักไป ถ้าดีไซน์ UI[8] ของเว็บได้ งั้นก็น่าจะพัฒนาแอปได้เหมือนกัน เพราะขนาดก็เล็กกว่า แม้จะต้องระวังเรื่องการออปติไมซ์ แต่ปัจจัยหลักๆ ก็คล้ายๆ กัน แถมรุ่นพี่ที่แนะนำเจ้าคนที่ดูไม่น่าเชื่อถือนี่มาก็บอกว่าเขาเก่งมากๆ ด้วย
“ผมขอดูพอร์ตโฟลิโอหน่อยได้ไหมครับ”
อีกฝ่ายยิ้มเยาะแล้วหยิบแท็บเล็ตออกมาจากกระเป๋าเสื้อคลุม แตะลงบนหน้าจอสองสามครั้ง ก่อนจะยื่นมาให้
ซังอูเลื่อนดูผลงานที่อยู่บนพื้นหลังสีขาวอย่างรวดเร็ว กดขยายภาพดูทีละภาพๆ อย่างละเอียด เว็บไซต์ โปสเตอร์ โลโก้ และภาพประกอบ ผู้ชายคนนี้ทำได้หลายอย่างทีเดียว ทั้งยังมีคุณภาพสูงราวกับไม่ใช่งานของนักศึกษา
‘นี่มันดียิ่งกว่ามืออาชีพทั่วไปซะอีก’
ประสิทธิภาพของ UI ผ่าน!
ความเรียบง่ายของ UI ผ่าน!
ความเหมาะสมของภาพประกอบ ผ่าน!
โดยเฉพาะลายเส้น มีเอกลักษณ์และมีชีวิตชีวามาก ซังอูถึงกับลบโครงร่างของ ‘ยอดมนุษย์ผัก’ ที่ประทับแน่นอยู่ในหัวใจทิ้งไป
“ไปที่ไหนก็มีแต่คนชมครับว่าเก่ง” ชายหนุ่มเหลือบมองสีหน้าของซังอูเล็กน้อยแล้วเอ่ยขึ้น
“รุ่นพี่ทำเองทั้งหมดนี่เลยใช่ไหมครับ”
ชายหนุ่มหัวเราะให้กับคำถามของซังอู เขาหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเริ่มวาดรูปลงในสมุดอย่างสบายๆ เพียงยี่สิบวินาทีก็ได้ออกมาเป็นแคร์รอตที่มีสไตล์แตกต่างจากดีไซเนอร์คนก่อนอย่างสิ้นเชิง แคร์รอตนี้ดูพยศและดูเสื่อมทรามกว่า แต่ดูมีสไตล์มาก สุดท้ายซังอูก็ต้องยอมรับว่าอีกฝ่ายดีพอที่จะคุยโว
‘ยอดไปเลยแฮะ’
ซังอูรู้สึกใจเต้น เขาถึงกับต้องหยุดตัวเองไว้ก่อนที่จะคาดหวังจนควบคุมไม่ได้ ยังมีเรื่องที่เขากังวลอยู่
“เทอมหน้ารุ่นพี่ทุ่มเวลาให้กับโปรเจกต์ได้หรือเปล่าครับ”
“ครับ พอดีผิดแผนนิดหน่อยตอนทำเรื่องจบ เทอมหน้าก็เลยว่าง”
“ถ้ารุ่นพี่ได้งานกลางคันเหมือนรุ่นพี่ฮันซูยอง…”
“ถ้าผมรับงานแล้ว ผมก็จะทำจนกว่าจะเสร็จครับ”
จู่ๆ คนที่มาสายถึงสี่สิบนาทีจนดูไม่น่าเชื่อถือก็กลายเป็นคนที่ดูไว้วางใจได้ขึ้นมา ถ้าเก่งขนาดนี้ ถึงจะดูไม่ค่อยจริงใจเท่าไร แต่ซังอูก็พร้อมจะทำใจกว้างยอมรับเรื่องนั้น ยิ่งไปกว่านั้น ในฐานะที่เขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความจริงใจ นี่นับว่าเป็นการตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว
“ถ้าอย่างนั้นผมขอเบอร์หน่อยครับ”
ซังอูหยิบโทรศัพท์มือถือยื่นให้อีกฝ่ายอย่างสุภาพ ระหว่างที่ฝ่ายนั้นรับไปกดเบอร์ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นแล้วค่อยๆ เลื่อนสายตามาที่ซังอู
“มีเบอร์ผมอยู่แล้วนี่”
“เป็นไปไม่ได้หรอกครับ”
“ดูนี่สิครับ”
น้ำเสียงของเขาฟังดูดุดันอย่างมาก ซังอูรับมือถือคืนมาโดยที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์

[กำลังโทร ชาวมือไม่พาย 3…]

________________________________________

[1] เฟรมเวิร์ก (Framework) การพัฒนาระบบพื้นฐาน หรือชุดคำสั่ง หรือรูปแบบพื้นฐานขึ้นมา เพื่อให้ผู้พัฒนาสามารถเรียกใช้คำสั่ง รูปแบบ หรือระบบนั้นได้อย่างง่าย และรวดเร็ว กล่าวคือเฟรมเวิร์กเป็นเครื่องมืออำนวยความสะดวกในการพัฒนาโปรแกรม เว็บ หรือเกม เป็นต้น
[2] Cocos2d เฟรมเวิร์กสำหรับพัฒนาเกม
[3] ดีบั๊ก (Debugging) หรือการแก้จุดบกพร่อง การแก้ปัญหาข้อผิดพลาดในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์
[4] Optimization หรือการปรับปรุงประสิทธิภาพ ในที่นี้คือการทำให้เกมทำงานได้อย่างลื่นไหล โดยใช้ทรัพยากรน้อยกว่าเดิม เช่น ลดขนาดไฟล์แต่ยังคงคุณภาพไว้ เล่นได้ลื่นไหล ภาพสวยสดคมชัด แต่ใช้พื้นที่หน่วยความจำ (RAM) ไม่มาก
[5] HTML5 ภาษาทางคอมพิวเตอร์ที่ใช้เป็นภาษาหลักในการเขียนเว็บเพจ ซึ่งภาษา HTML ถูกพัฒนามาแล้วหลายรุ่น และรุ่นที่ 5 เป็นรุ่นล่าสุด
[6] เกมอาร์เคด (Arcade) ได้แก่ เกมพินบอล สตรีทไฟท์เตอร์ เกมแข่งรถ เกมตัวต่อ ฯลฯ เดิมทีเกมอาร์เคดใช้เรียกเกมตู้ซึ่งก็คือตู้เกมที่ตั้งอยู่ตามเกมเซ็นเตอร์หรือห้างสรรพสินค้า แต่ปัจจุบันเกมอาร์เคดถูกพัฒนาให้สามารถเล่นบนคอมพิวเตอร์ หรือมือถือได้แล้ว
[7] BGM หรือ Background music เสียงประกอบเบื้องหลังเพื่อเพิ่มบรรยากาศให้กับสถานการณ์นั้นๆ
[8] UI หรือ User Interface สิ่งที่ผู้ใช้เห็น ไม่ว่าจะเป็นหน้าเว็บ หน้าแอป องค์ประกอบรูปภาพต่างๆ เช่น ปุ่มและไอคอน ซึ่งจะช่วยให้บุคคลสามารถโต้ตอบกับผลิตภัณฑ์หรือบริการได้